Skoro tutaj trafiłeś, prawdopodobnie zastanawiasz się nad nauką Grasshoppera lub już rozpocząłeś swoją przygodę. Jednak przy natłoku obowiązków w pracy, hobby i sprawach rodzinnych, Twój czas jest cenny ⏳, więc warto wykorzystać go jak najlepiej. Jednym z najskuteczniejszych sposobów nauki jest uczenie się na błędach innych. Oto lista 7 błędów, które popełniłem podczas nauki Grasshoppera. Uniknij ich, by zaoszczędzić sobie wielu godzin frustracji!
Table of Contents
1. Nie Wiedziałem, Na Czym Polega Proces Myślenia Komputacyjnego 🤔
Siedem lat temu, kiedy zaczynałem swoją przygodę z Projektowaniem Parametrycznym, od razu rzuciłem się w wir tworzenia algorytmów w Grasshopperze. Po pewnym czasie zrozumiałem, że podszedłem do tego od złej strony.
Nie popełniaj tego błędu! ❌
Zrób to odwrotnie:
Najpierw poznaj, jak komputery rozwiązują problemy, a dopiero potem twórz algorytmy.
Zacznij od Myślenia Komputacyjnego 🧠
Komputery zostały zaprojektowane, by pomagać nam w rozwiązywaniu problemów, ale najpierw musimy dobrze zrozumieć, na czym ten problem polega. Myślenie komputacyjne to etap, który poprzedza samo programowanie — pomaga rozłożyć skomplikowany problem na mniejsze części, zrozumieć, jak można go rozwiązać, oraz opracować możliwe rozwiązania.
Istotą myślenia komputacyjnego jest uproszczenie i uporządkowanie problemu w taki sposób, by był zrozumiały zarówno dla ludzi, jak i komputerów. Kiedy opanujesz tę umiejętność, będziesz dużo lepiej przygotowany do efektywnego korzystania z Grasshoppera!
2. Nauka Grasshoppera Bez Znajomości Nowej Terminologii 📖
Wejście w świat projektowania parametrycznego wiąże się z poznaniem zupełnie nowej terminologii. Kiedy byłem początkującym, pominąłem ten krok i oglądałem samouczki, nie próbując zrozumieć specjalistycznego żargonu 😞.
Po wielu godzinach samouczków i setkach powtórzeń tych samych terminów, w końcu zaczęło mi się rozjaśniać. Ale jeśli próbujesz nauczyć się nowych koncepcji modelowania i skryptowania, a nie rozumiesz, co mówi instruktor, nauka będzie trwała o wiele dłużej.
Zwłaszcza gdy uczysz się projektowania parametrycznego od podstaw!
Oprócz terminów specyficznych dla Grasshoppera, takich jak canvas, primitives czy relay, musisz również poznać pojęcia związane z Rhino i programowaniem, takie jak Brep, NURBS, polysurfaces, boolean, cull oraz indices.
Wiem, to sporo nowych terminów.
Ucz się Szybciej 🚀
Po kilku latach zdałem sobie sprawę, że nauka terminologii to jeden z najważniejszych pierwszych kroków w Twojej przygodzie z Grasshopperem. Nie musisz uczyć się wszystkich tych pojęć na pamięć, ale oswojenie się z nimi znacznie ułatwi dalszą naukę.
Kiedy już poczujesz się komfortowo z nowymi terminami, będziesz mógł skupić się na kluczowych informacjach, zamiast gubić się w żargonie, jak to miało miejsce w moim przypadku. Dzięki temu przejdziesz przez samouczki i lekcje znacznie szybciej i sprawniej.
3. Instalowanie Zbyt Wielu Wtyczek 🛠️
Kiedy zaczynałem naukę Grasshoppera, ktoś mi powiedział:
„Kris, musisz zainstalować te wtyczki: Pufferfish, Lunchbox, TT Toolbox, Metahopper, Human.”
Posłuchałem tej rady i bez zastanowienia zainstalowałem wszystkie.
Szybko zorientowałem się, że to był ogromny błąd 😅.
Po instalacji Rhino 7 z Grasshopperem masz już dostęp do 624 komponentów. Po dodaniu wszystkich polecanych wtyczek, liczba komponentów przekroczyła 1000! Próba ogarnięcia tak wielu opcji była przytłaczająca.
Mniej 📉 znaczy Więcej 📈
W tamtym czasie myślałem, że więcej komponentów = większe możliwości.
Okazało się, że to nieprawda.
- Po pierwsze, nie rozumiałem podstawowych komponentów tych wszystkich wtyczek, co sprawiło, że tworzenie nawet najprostszych algorytmów było niezwykle trudne.
- Po drugie, wiele komponentów miało podobne nazwy, ale inne funkcje. Często nie miałem pojęcia, który wybrać, co prowadziło do niekończącej się frustracji podczas poszukiwania odpowiedniego komponentu.
Wnioski: Skup się najpierw na opanowaniu podstawowych komponentów, zanim zaczniesz korzystać z dodatkowych pluginów. Instaluj je tylko wtedy, gdy naprawdę ich potrzebujesz.
4. Brak Praktycznych Przykładów 🏗️
Złożona geometria, organiczne kształty, futurystyczne projekty—wszystko to są ciekawe koncepcje, ale mało praktyczne dla inżyniera budowlanego, jak ja.
Pamiętam jedno z moich pierwszych ćwiczeń: tworzenie punktu przyciągania. To ćwiczenie pojawia się w prawie każdym tutorialu do Grasshoppera. Polega na modyfikowaniu projektu poprzez przesunięcie jednego punktu i skalowanie obiektów w zależności od ich odległości od tego punktu.
Obejrzałem tutorial, wykonałem wszystkie kroki i byłem dumny ze swojego pierwszego działającego algorytmu. Potem pokazałem go koledze.
„Fajny i efektowny! Ale kompletnie niepraktyczny.”
Ten komentarz od razu ostudził mój entuzjazm. Byłem podekscytowany, że stworzyłem coś działającego, ale szybko zdałem sobie sprawę, że jest to bezużyteczne w moich realnych projektach 😤.
Miał Rację
Nigdy później nie użyłem tego skryptu, ani nawet jego fragmentu, w żadnym z moich przyszłych projektów.
Od tamtego momentu stałem się dużo bardziej wybredny w kwestii przykładów, nad którymi pracowałem. Zanim zacząłem nowy tutorial, upewniałem się, że naprawdę będę mógł go zastosować w swojej pracy. To nie było łatwe, zwłaszcza że większość tutoriali na YouTube skupia się na efektownych konceptach projektowych, a nie na praktycznych, rzeczywistych zastosowaniach.
5. Spłaszczanie Wszystkiego 📉
Jednym z najtrudniejszych aspektów Grasshoppera jest zrozumienie struktury drzew danych, co może być przytłaczające nawet dla doświadczonych użytkowników. Jednak dzięki praktyce i odpowiednim wskazówkom, opanowanie drzew danych otworzy przed Tobą nowe możliwości projektowe.
Dlaczego Potrzebujemy Drzew Danych w Grasshopperze?
Drzewa danych są szczególnie przydatne, gdy pracujesz nad złożonymi modelami, które wymagają uporządkowania danych w określony sposób. Możesz je traktować jako narzędzia do organizowania i przechowywania dużych ilości informacji. Umożliwiają hierarchiczne przechowywanie danych, z wieloma listami w obrębie jednej listy.
Na przykład, jeśli projektujesz fasadę budynku i musisz zorganizować rozmieszczenie różnych paneli, drzewa danych mogą Ci w tym pomóc. Możesz tworzyć listy paneli dla każdego sektora lub piętra fasady, a następnie grupować te listy za pomocą struktury drzewa danych. Dzięki temu łatwiej będzie manipulować panelami zarówno w obrębie jednego piętra, jak i na całej fasadzie. Zamiast wprowadzać zmiany piętro po piętrze, będziesz mógł aktualizować wszystkie piętra jednocześnie.
Ważne Rzeczy do Zapamiętania o Drzewach Danych 🌳
- Kolejność gałęzi i elementów zawsze jest od lewej do prawej.
- Pierwsza gałąź znajduje się po lewej stronie, a ostatnia po prawej. Elementy w każdej gałęzi również są uporządkowane od lewej do prawej.
- Grasshopper przechowuje dane w sposób hierarchiczny.
- Drzewa rosną w sposób liniowy i przyrostowy.
- Struktura drzewa może być zmieniana w dowolnym momencie, co pozwala na optymalizację i dostosowanie organizacji danych do specyficznych potrzeb i celów analizy.
6. Tworzenie Niechlujnych Skryptów 🌀
Na początku mojej przygody z Grasshopperem stworzyłem zbyt wiele okropnych skryptów. Uważałem, że mam wszystko pod kontrolą, ale w rzeczywistości kompletnie nie wiedziałem, gdzie co jest 😅. Teraz wiem lepiej i nazywam te skrypty “Potworami Spaghetti”.
4 Szybkie Wskazówki, Jak Uporządkować Swoje Skrypty 🧹
- Telepathy
Telepathy to bezprzewodowy nadajnik/odbiornik, który pozwala przesyłać dane Grasshoppera w dowolne miejsce na płótnie za pomocą prostego interfejsu nazewnictwa kluczy. Możesz pobrać go za darmo z Food4Rhino. Narzędzie zawiera dwa komponenty: Remote Receiver i Remote Sender.
2. Używaj Szablonów
Kiedy próbujesz zapanować nad swoim spaghetti, koniecznie stosuj kolorowe etykiety do grupowania komponentów. Grupowanie to jedno, ale zastosowanie odpowiednich kolorów to zupełnie inna sprawa. Polecam stworzyć firmowy szablon, aby te same kolory były zawsze używane do zdefiniowanych grup. Zaczynaj każdy nowy skrypt lub klaster od tego szablonu.
3. Używaj Szkiców
Dodawanie szkiców do skryptu to przydatne rozwiązanie wizualne, zwłaszcza przy dużych projektach. Stwórz obiekt szkicu i zaimportuj go jako plik .dwg do Rhino. Możesz odwołać się do całego mostu lub tylko małego przekroju i połączyć go ze skryptem Grasshoppera. Dodaj strzałki, aby pokazać, która część konstrukcji odpowiada określonemu fragmentowi skryptu, co ułatwi innym nawigację po Twojej pracy.
4. Nazywaj Zmienne
Kiedy tworzysz dane wejściowe za pomocą często używanych komponentów, takich jak slider czy panel, zawsze nadaj im jasne i zrozumiałe nazwy. Wierz mi—gdy Twój skrypt się rozrośnie, wiele komponentów będzie wyglądać tak samo. Unikalne nazwy pomogą Tobie (i innym) odróżniać poszczególne elementy.
7. Brak Wsparcia podczas Nauki Grasshoppera 🛠️
Kiedy zacząłem uczyć się Grasshoppera, byłem jedyną osobą w biurze, która z niego korzystała. Spędziłem setki godzin, próbując samodzielnie rozgryźć, jak to wszystko działa.
Często korzystałem z Google, ale nie zawsze znajdowałem to, czego potrzebowałem. Było to bardzo frustrujące 😠. Wiedziałem, co chcę osiągnąć, ale nie miałem pojęcia, jak do tego dojść.
Wskazówka Byłaby Złotem 🏅
Często problem był prosty—na przykład wybór niewłaściwego komponentu lub błędne połączenie wejścia. Szybka rada od doświadczonego użytkownika mogła zaoszczędzić mi godziny frustracji.
Czy To Był Mój Błąd?
Na początku myślałem, że moim największym błędem było uczenie się samemu, ale prawdziwym niedopatrzeniem było to, że nie szukałem społeczności. Nigdy nie korzystałem z forów Rhino/Grasshopper, które mogłyby być świetnym źródłem wiedzy.
Dlaczego Nie Prosiłem o Pomoc❓
Bałem się, że moje pytania są zbyt podstawowe lub głupie. Obawiałem się oceny i dlatego wahałem się, czy poprosić o pomoc.
Wnioski: Nie wahaj się—proś o pomoc! Społeczność jest po to, aby Cię wspierać, bez względu na to, jak proste mogą być Twoje pytania.
Dołącz do listy oczekujących na mój nadchodzący program szkoleniowy i stań się częścią globalnej społeczności ponad 700 studentów, którzy z powodzeniem wkroczyli w świat inżynierii – wszystko to bez wcześniejszego doświadczenia!
Czekamy na Ciebie!
