Pracując na projektach wykorzystujących metodologię, BIM często pojawiają się problemy związane z ilością i jakością informacji, jaka zostaje dodana do modeli 3D. Nie raz miałem do czynienia z sytuacjami gdzie szczegółowo wymodelowane, okna, drzwi czy belki lądowały w koszu, ponieważ architekci zmienili koncepcję.
Czy w takiej sytuacji była to wina architektów, że zmienili wcześniej ustalone założenia ? Czy może wina projektantów, którzy niepotrzebnie zbyt szczegółowo tworzyli model w tak wczesnej fazie projektu ?
Ciężko podać jednoznaczną odpowiedź, ponieważ każdy przypadek jest inny. Jestem zaś przekonany, że przyczyną wystąpienia ww. problemu było złe zaplanowanie wymiany informacji lub całkowity brak planowania.
POBIERZ PRZEWODNIK PO BIM KOORDYNACJI
Zapisz się na naszą listę mialową i pobierz Praktyczny przewodnik po Koordynacji BIM. Jest za darmo.
Artykuł ten jest częścią cyklu "Jak zostać BIM Koordynatorem" Jeśli jest to pierwszy wpis, na który natrafiłeś, to zachęcam Cię do przeczytania wstępu do całej serii. Wyjaśniam tam, jak artykuły zostały zorganizowane, tak abyś Ty czytelniku mógł wyciągnąć z serii, jak najwięcej dla siebie. Miłej lektury.
Jeden krok do tyły ....
Podstawą do stworzenia poprawnego planu wymiany informacji są mapy procesów BIM, którymi zajmowaliśmy się w poprzednim wpisie z serii (BEP – Część 3).
Przyjrzyjmy się wiec ogólnej mapie procesów zastosowań BIM, którą opracowaliśmy (poprzedni wpis) na potrzeby naszego fikcyjnego projektu oddziału szpitala w Oslo.
Wymiana informacji pomiędzy procesami
Spójrzmy na wycinek mapy procesu i skupmy się na jednym miejscu. Na poniższym rysunku widzimy 3 procesy zastosowań BIM:
A – Modelowanie 3D B: Koordynacja wielobranżowa , C – Symulacja przebiegu prac 4D.
Pomiędzy tymi procesami występuje wymiana informacji w postaci modelu architektury, konstrukcji oraz klimatyzacji. Twórcami modeli są architekci, konstruktorzy oraz inżynierowie instalacji, zaś odbiorcami wykonawca oraz BIM koordynatorzy.
Utworzone modele podczas procesu modelowania zostaną później wykorzystane do przeprowadzenia koordynacji wielobranżowej oraz do stworzenia symulacji przebiegu prac.
Jeśli modele nie zawierają elementów potrzebnych do przeprowadzenia kolejnego procesu to brakujące informacje muszą zostać utworzone przez stronę odpowiedzialną za dane zastosowanie BIM.
W takich przypadkach zespół projektowy decyduje, kto powinien być autorem tych informacji i określa, kiedy należy je umieścić w procesie BIM.
Poniżej zaprezentuję procedurę tworzenia wymagań dotyczących wymiany informacji. Dzięki niej członkowie zespołu, a w szczególności autor i odbiorca każdej transakcji wymiany informacji, będą dobrze znali zawartość przekazywanych elementów modeli i informacji w nich zawartych.
Kroki do stworzenia arkusza wymiany informacji
Stworzenie kompletnego arkusza wymiany informacji wymaga od nas zastosowania się do poniższych 5 kroków:
KROK 1. Wyodrębnić z ogólnej mapy procesów (patrz wyżej) miejsca w których następuje wymiana informacji.
KROK 2. Wybrać odpowiedni format klasyfikacji elementów budowlanych.
Musimy posiadać jakąś klasyfikację obiektów budowlanych. Dzięki niej będziemy oznaczali te elementy modeli, które mają być zawarte w rozpatrywanej wymianie informacji. Warto skorzystać z istniejących, popularnych klasyfikacji takich jak Uniformat II czy OmniClass.
KROK 3. Określić dodatkowe wymagania dotyczące wymiany informacji, czyli:
a. Kim jest odbiorca wymienianych informacji ? Np: Konstruktorzy, główny wykonawca itd.
b. Jaki format wymiany danych oraz wersja zostanie zastosowany podczas wymiany. Czy będzie to plik IFC 2×3 czy może format programu Revit 2019 (.rvt) ?
c. Jaki będzie poziom szczegółowości wymienianych informacji. Tu możemy posłużyć się swoją własną ustaloną wcześniej z członkami zespołu klasyfikacją szczegółowości lub użyć istniejących klasyfikacji.
Ja szczególnie polecam klasyfikacje LOD Level Of Developement stworzoną przez BIM Forum – więcej o tej klasyfikacji znajdziesz tutaj – (specyfikacja LOD)
d. Czasami niezbędne będzie dodanie dodatkowych komentarzy które określą precyzyjniej wymagania dotyczące zawartości modelu.
KROK 4. Ustalić jaka branża jest odpowiedzialny za stworzenie wymaganych informacji.
Podczas dodawania do arkusza stron odpowiedzialnych warto używać skrótów branż, ponieważ sprawia to że dokument jest bardziej czytelny. Np: Arch – Architektura; Konst – Konstrukcje, Inst – Instalacje, Wyk – Generalny wykonawca itd.
KROK 5. Porównać czy informacje wymagane przez odbiorcę modelu są wystarczająco szczegółowe, aby przeprowadził on “swój” proces BIM.
Po nałożeniu na arkusz wymagań dt. informacji, zespół projektowy powinien przejrzeć dokument i sprawdzić, czy nie ma w nim nieprawidłowości.
Mogą zdarzyć się sytuacje gdy odbiorca wymiany informacji ma wyższe wymagania co do zawartości modelu niż te, które otrzymał od autora.
W takich przypadkach należy podjąć stosowne środki zaradcze. Mamy w sumie dwa wyjścia:
1. Autor może dodać do modelu wymagane informacje, tak aby spełniał on wymogi odbiorców – tzw. weryfikacja informacji.
2. Odbiorca modelu przejmie odpowiedzialność za dodanie dodatkowych informacji, niezbędnych do przeprowadzenia procesu zastosowania BIM – tzw. weryfikacja strony odpowiedzialnej.
Poniżej widzimy przykład arkusza wymiany informacji stworzony dla wcześniej rozpatrywanego przypadku. Użyto w nim klasyfikacji Uniformat II. Dla uproszczenia przykładu zostały wybrane tylko niektóre elementy z klasyfikacji.
Przypomnijmy, że podczas procesu – Modelowanie 3D zostają stworzone modele architektury, konsturkcji oraz instalacji, które następnie są dostarczane kolejnym procesom tzn. Koorydnacji 3D oraz Symulacji 4D.
Zwróć uwagę na miejsca zaznaczone kolorem czerwonym. To tu pojawiają się rozbieżności pomiędzy tym co stworzyli autorzy modeli (Architekci, Konstruktorzy, Instalatorzy), a tym czego wymagają odbiorcy (BIM Koordynator, Generalny wykonawca).
Podsumowując
Dziś nauczyliśmy się w jaki sposób tworzyć plany wymiany informacji w poszczególnych fazach projektu. To dzięki nim, będziemy mieli kontrolę nad tym co i kiedy ma zostać zamodelowane. Mam nadzieję, że ten artykuł dał Ci trochę wartości i pomoże w tworzeniu Twojego Skutecznego BIM Execution Planu.
Informacje zawarte w tym przewodniku są oparte na moim własnym doświadczeniu, jak również inspirowane pracą Uniwersytetu PennState w zakresie tworzenia BEP: https://www.bim.psu.edu/
oraz standardami ISO 19650-1 oraz 19650-2:
https://www.bsigroup.com/en-GB/iso-19650-BIM/
Sprawdź pozostałe artykuły dotyczące tworzenia skutecznego BEP:
CZĘŚĆ 1 – Co to jest BEP i czemu jest taki ważny ?
