Jako BIM Koordynator nie raz spotykałem się z sytuacją, gdy podczas kontroli modelu ilość znalezionych kolizji przekraczała liczbę kilkuset, a nawet kilku tysięcy.
Często zastanawiałem się, co jest nie tak z tym projektantami ?
– Czy oni nie widzą tych wszystkich kolizji podczas projektowania ?
– Nie mogą sobie podlinkować modeli innych branż, aby unikać kolidowania z nimi ?
Winą obarczałem projektantów za moje często żmudne godziny pracy, przechodzenie, kolizja po kolizji, dodawanie komentarzy i wysyłanie oraz analizowanie raportów setek wystąpień niezgodności.
Teraz z perspektywy czasu wiem, że tak naprawdę to nie oni byli winni tej sytuacji tylko….. ja sam. Moje kontrole modelu były przeprowadzane na obiektach we wczesnej fazie projektowania, których geometria i położenie mogły się zmienić. Nie miało to sensu.
Potrzebowałem więc, czegoś dzięki czemu mógłbym kontrolować stan dojrzałości modeli. Coś co jednoznacznie informuje mnie czy konkretne obiekty modelu są gotowe do koordynacji czy nie. W ten sposób zacząłem stosować Status Kody.
Czym one są i jak działają ? Dowiesz się z tego wpisu.
LOD, czy Status Kody
Obecnie w branży stosuje się różne praktyki, oznaczania szczegółowości modeli BIM pod względem geometrii jak i informacji. Jednym z nich jest zastosowanie LOD jako oznaczenia dojrzałości obiektów. O LOD wspominaliśmy już wiele razy na naszym blogu (tu przeczytasz więcej).
Ten akronim tłumaczony jest na wiele różnych sposobów. Niektórzy nazywają go Level of Development, niektórzy Level of Detail. W międzynarodowej normie BIM ISO- 19650 nazywany jest on jako Level of Information Need.
Różne skróty, oznaczające podobny mechanizm działania. Ponieważ jest wiele interpretacji LOD, które mogą wprowadzać niepotrzebne niezrozumienie wśród projektantów, ja osobiście nie używam go do oznaczania stanu gotowości obiektów modeli do kontroli BIM.
Lubię jak oznaczenia są proste i bardzo klarowne, dostosowane do potrzeb projektu, a zarazem jednoznacznie odpowiadające na jedno pytanie:
Czy ten obiekt jest już gotowy do BIM Koordynacji czy nie ?
Według mnie status kody nadają się do tej roli bardzo dobrze.
POBIERZ PRZEWODNIK PO BIM KOORDYNACJI
Zapisz się na naszą listę mailową i pobierz Praktyczny przewodnik po Koordynacji BIM. Jest za darmo.
Czym są Status Kody ?
Z technicznego punktu widzenia status kod jest to parametr znajdujący się w każdym obiekcie modeli BIM, które mają przejść proces kontroli branżowej lub wielobranżowej (o koordynacji wielobranżowej pisałem tutaj).
Parametr ten posiada konkretną wartość liczbową, która jest wcześniej określona w planie wdrożenia BIM (więcej o BEP)
Podobnie jak LOD, status kody opisują stopień dojrzałości obiektów w modelach BIM z zastosowaniem odpowiedniego kody liczbowego. Jednak status kody jednoznacznie definiują czy dana część modelu jest gotowa do koordynacji czy nie. Kody te dają lepsze zrozumienie, w którym miejscu jesteśmy w procesie sprawdzania jakości modelu.
Mi podczas koordynacji, w głównej mierze pomogły określić:
- który obiekt modelu jest już gotowy do kontroli branżowej oraz wielobranżowej,
- który obiekt został już skoordynowany,
- a który jeszcze jest w fazie projektowania.
Jakie Status Kody możemy wyróżnić ?
Nie ma z góry narzuconych reguł jakie wartości liczbowe powinny mieć konkretne status kody. Na niektórych projektach widziałem, że są one oznaczane jako kolejne cyfry po prostu:
(SC – Status Code) SC – 1, SC-2, SC-3 itd.
W innych widziałem przybliżoną numerację do tej z LOD:
S-100, S-200, S-300, S-350, S-400
Sama numeracja nie ma tutaj dużego znaczenia. Ważne jest, aby pamiętać, że:
- numeracja powinna iść rosnąco, co oznaczać będzie rosnący stopień dojrzałości modelowanych obiektów oraz gotowości do koordynacji
- numeracja powinna być prosta w zapamiętaniu – czyli numerowanie w sposób:
SC-356, SC-678, SC-793 będzie pewnie złym pomysłem.
Najlepiej używać łatwych do zapamiętania liczb: 1, 10, 200, 350 itd.
- numeracja powinna być zapisana w dokumentacji BIM i powiązana z jakimś konkretnym kolorem. Jest to bardzo pomocne w wizualnej identyfikacji obiektów.
A poniżej widzimy wizualną reprezentację powyższych status kodów, w modelu BIM:
Stosowanie Status Kodów w koordynacji
Powyższa tabela z Fornebubanen to tylko jeden z przykładów jak możemy zastosować Status Kody.
Poniżej przedstawiam, sposób w jaki ja ich używałem na jednym z mniejszych projektów.:
Pierwszy status to:
SC-10 – ustalona jest koncepcja obiektu
Ten status dodawany był każdemu obiektowi 3D znajdującemu się w modelu podczas jego tworzenia. Obiekt jest wstępnie określony pod względem lokalizacji oraz geometrii. Wymiary obiektu nie są jeszcze do końca znane. Ponadto, wymagane przez klienta / inwestora informacje nie są jeszcze wprowadzone. Można w skrócie powiedzieć, że jest to początkowy stan “życia” obiektów modelu.
Pomiędzy tym statusem i kolejnym następuje faza projektowania, w której obiekty stają się coraz bardziej szczegółowe. Ich położenie oraz rozmiary są już dokładnie określone, a informacje w nim zawarte zgodne z wymaganiami. Podczas tej fazy – każda z branż przeprowadza również koordynację branżową, jako formę pierwszej weryfikacji modelu. Obiekty te są oznaczane kolorem żółtym.
SC-20 – obiekt jest gotowy do koordynacji wielobranżowej
Wszystkie obiekty oznaczone tym statusem muszą być skoordynowane w ramach poszczególnych modeli dyscyplin. Obiekty istotne dla multidyscyplinarnej koordynacji muszą być zamodelowane i nie mogą kolidować z innymi obiektami w tej samej dyscyplinie. Obiekty muszą mieć prawidłowe wymiary i umiejscowienie. Oznaczane są kolorem zielonym.
Pomiędzy tym statusem i kolejnym następuje faza koordynacji wielobranżowej. BIM Koordynator zbiera wszystkie modele branżowe do kontroli.
Koordynacja wielobranżowa jest procesem iteracyjnym. Gdy ostateczna kontrola między wszystkimi dyscyplinami nie wykaże realnych konfliktów dopiero wtedy obiekty modelu mogą osiągnąć kolejny status.
SC-30 – obiekt jest skoordynowany
Po osiągnięciu SC-30 obiekty muszą być skoordynowane w odniesieniu do wszystkich innych elementów w modelach różnych dyscyplin. W modelu nie ma rzeczywistych konfliktów 3D.
Co więcej, wszystkie wymagane informacje opisane w BEP są zaimplementowane w modelu. Obiekty oznaczane są kolorem niebieskim.
Powyższe Status Kody, były dla mnie i reszty zespołu projektowego prostym znacznikiem. Jak na dłoni mogliśmy zobaczyć , które części poszczególnych modeli są już sprawdzone, a które są nadal w fazie projektowania.
Podsumowując
Jeśli pracujesz na projektach gdzie koordynujecie swoje modele BIM, to pomyśl o tym, aby zastosować pewną formę filtrowania obiektów, pod względem ich gotowości do koordynacji.
Czy będziesz używał Status Kodów, które przedstawiłem powyżej, czy może parametru LOD, czy może jeszcze innej formy, nie ma to aż takiego znaczenia.
Ważne jest, aby w świadomy sposób rozgraniczać, które części modelu są przed koordynacją, które po, a które w jej trakcie. Dzięki takiemu podejściu, proces BIM Koordynacji będzie bardziej efektywny.
Mam nadzieję, że ten artykuł pomoże Ci lepiej przeprowadzać proces kontroli modeli BIM. Jeśli masz do mnie jakieś pytanie, lub komentarz do samego artykułu, śmiało napisz w sekcji poniżej. Do poczytania w następnym wpisie 🙂
